पालो आज 'कविता'को

देश बहादुर भरिया
-श्रीशीशा राई-

अढाई सय बर्ष पुरानो ढुङ्गाको भारी

बोकेर उभिरहयो ठिङ्गै

बिसाउनिमा आईपुगेपछि

भारीको सँस्करण फेरिएको छ

यो अब सङ्घियताको भारी हो

छँदैछ पिठ्युँमा

गरुङ्गो भारी ईतिहास्-फलामको

समयसङ्गै पिठ्युँमा घोप्टिने भारीहरु

सबै बोक्नुपरेको छ देश बहादुरले
छोटा र खुकुला

पाखुरी र कुर्कुच्चाहरु

जिवनमा पहिलो पल्ट

भारी बिसाएको अनुभव छ उ सँग

त्यै भारी घरी घरी हेर्दै उ

टोल्हाइरहेछ

उ चाहान्छ- यस्तो भारी अब कहिल्यै बोक्न नपरोस

र जिवनमा पहिल्यै पल्ट

भारी बिसाए लगत्तै

अजङ्गको भारी उठाउनुपरेको छ उसले

-नयाँ भारी

असुरक्षित झरिले निरन्तर भिजिरहनु

यसको सँस्कार हो

दिनहुँ गरुङ्गो बन्दै जानु बिशेश्ता हो

यो भारी बोकेर देश बहादुरले

कोशीमा बाँसको धराप पुल भएर

लोड्सेडिङमा हिड्नुपरेको छ

देश बहादुर आफै

जिउ भरी बर्ड फ्लुका भाइरस बोकेर

हिड्ने भरीया हो

उ आफै

भारी जिउ भएको भरीया हो

२०६५ माघ २७

तरहरा, सुनसरी